اعتراف نشریه فرانسوی لوپوآن درمورد تاریخچه خلیج فارس
تاریخ:۱۳۹۱/۱۱/۱۶
اعتراف نشریه فرانسوی لوپوآن درمورد تاریخچه خلیج فارس
به گزارش آی‌پرس، نشریه لوپوآن در خلال گزارشی به قلم «آن سوفی ژن»، بر شواهد تاریخی نام خلیج فارس تاکید کرده است.
به نوشته این نشریه، «این نام برای اولین بار در آغاز پنجمین قرن پیش از میلاد مسیح، توسط داریوش کبیر مورد استفاده قرار گرفته است. زمانی که پادشاه ایران، این حوزه آبی را «دریایی که از سرزمین پارس می‌رود»، نامید. در همان دوره، برخی از نویسندگان یونانی هم به این اصطلاح ارجاع می‌دادند. پس از آن «دریای پارس» یا «خلیج فارس»، نام‌هایی هستند که بسیاری از اندیشمندان رومی آن را به کار بردند. از قرن ۹ تا قرن ۱۸ بعد از میلاد، تاریخ‌دان‌ها، جهانگردان و جغرافی‌دان‌های عصر اسلامی که بیشتر آنها به زبان عربی می‌نوشتند، از این اصطلاح استفاده کردند. این روند تا قرن بیستم ادامه یافت.»
بر اساس این گزارش که نسخه‌ای از ترجمه آن در سایت «ایران در جهان» منتشر شده است، «اما این نامگذاری در دهه شصت میلادی با گسترش ملی‌گرایی عرب تغییر می‌کند و وجه تسمیه دیگری متولد می‌شود: خلیج عربی. از قضا عاملی که انگیزه این تصمیم‌گیری شد، حمایت شاه ایران از اسرائیل به خصوص در دوران جنگ اعراب ـ اسرائیل در ۱۹۷۳ است.موقعیتی کاملا متفاوت با امروز. در حال حاضر، نگرانی از تهدید یک ایران اسلامی با بمب اتمی‌اش، پادشاهان عرب را با اسرائیل در یک جبهه قرار می‌دهد و غرب را علیه تهران بر می‌انگیزد.»
این گزارش می‌افزاید: «برای توجیه نام جدید، دبیر کل شورای همکاری خلیج فارس در سال ۲۰۱۰ می‌گوید که نامگذاری محدوده آبی خلیج فارس بی‌اهمیت شمردن تاریخ است. طبق گفته او «حضور عرب‌ها در این منطقه به بیش از ۳۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد.» در نزاع مذهبی هزاره، عرب‌های سنی در یک جنگ سرد واقعی با همسایگان شیعه‌شان، حمایت بیشتر غرب را به نفع خود جلب می‌کنند.»
در ادامه گزارش، نویسنده نشان می‌دهد که چگونه علی‌رغم برتری تاریخی ایرانیان، غربی‌ها طرف کشور کوچک و غیردموکراتیکی چون امارات عربی متحده را می‌گیرند که « اولین انتخاباتش را، آن هم به شیوه رای‌گیری غیرمستقیم، در سال ۲۰۰۶ برگزار کرد.»
لوپوآن در بخش دیگری نوشته: «بعد از ۲۰۰۴، نشریه آمریکایی نشنال ژئوگرافیکدر پی انتشار اطلس جهان، که داخل پرانتز و با حروف کوچک، کلمات «خلیج عربی» را زیر اسم «خلیج فارس» نوشته بود، خشم تهران را برانگیخت. در ژوئن ۲۰۰۶، هفته‌نامه انگلیسی اکونومیست حتی از این هم فراتر رفت و وجه تسمیه تاریخی را با کلمه «خلیج» جایگزین کرد. به همین ترتیب، رسانه‌های غربی دیگر که از جانبداری از هر یک از این دو جریان سر باز می‌زنند، به‌نوبه خود از «خلیج عربی ـ فارسی» صحبت می‌کنند. در سال ۲۰۱۰، ایالات متحده نیز پای خود را به ماجرا باز می‌کند. نیروی دریایی آمریکادر یک بخشنامه رسمی از پرسنل خود می‌خواهد که به طور گسترده از عنوان «خلیج عربی» استفاده کنند.»
لوپوآن اذعان کرده است که با این‌حال، سازمان ملل نیز قضیه را بررسی کرده و در گزارش کارشناسان در مورد نام‌های جغرافیایی که در سال ۲۰۰۶صادر شد، سازمال ملل متحد، وجه تسمیه «خلیج فارس» را به‌عنوان استاندارد قانونی بین‌المللی می‌پذیرد.
گزارش لوپوآن که البته بخش‌های دیگری هم دارد، در واقع نشانگر آن است که حمایت از نام جعلی برای خلیج فارس، تابع منطق سیاست – قدرت است. غرب با توجه به منافع خود در کشورهای عربی خلیج فارس، به حمایت از اسمی پرداخته که به قول نویسنده گزارش، سابقه آن تنها به قرن بیستم باز می‌گردد.
این نشانگر اوج بی‌اخلاقی در سیاست‌های بلوک غرب است که حتی تاریخ را هم برای منافعش تحریف می‌کند و از تغییر نام‌های جغرافیایی هم ابایی ندارد.
| ایرانی | ۱۳۹۴/۰۱/۰۶ | |
| با سلام : خداوند پیامبرش را در میان این قوم ( اعراب ) مبعوث فرمود تا برجهانیان آشکار کند که حتی اعراب قابل هدایت و رستگاری هستند . | ||
