مجعولات عربی درباره ی خلیج فارس
تاریخ:۱۳۸۸/۰۵/۱۵
مجعولات عربی درباره ی خلیج فارس
دکتر مصطفی عقیل الخطیب استاد تاریخ در دانشگاه دوحه ی قطر کتابی منتشر ساخت به نام: «التنافس الدولی فی خلیج ا/ل/ع/ر/ب/ی و کتاب دیگری» به زبان عربی نوشت و چاپ کرد به نام «سیاست ایران در خلیج ع/ر/ب/ی فی عهد ناصرالدین شاه». من نقدی بر آن دو کتاب نوشتم و نوشتم که همه جا این آقای استاد د انشگاه قطر ایرانی تبار همه جا در کتابش ایرانیان سواحل خلیج فارس و جزایر آن را عرب و عرب تبار خوانده، امیراالامراء شاه عباس امام قلی خان صفوی را مردی ظالم سفاک و ضد عرب خوانده. خلیج فارس را خلیج ع/ر/ب/ی نوشته و گاوبندی را قابندی و بلوک بهمنی را بهامنه و خوزستان را عربستان و اعلام جغرافیایی ایران را تحریف کرده است.
به همان زمان ها کتاب دیگری در کویت منتشر شد با نام: «کتاب تاریخ لنجه حاضره العرب علی الساحل الشرقی للخلیج» تألیف مردی ایرانی تبار به نام حسین بن علی الوحیدی الخنجی العباسی. پیش از آنها کتابی دیگری که بسیار مشهور است و من خود آن را تحشیه نموده ام و با مقابله با نسخه انگلیسی آن که جی.آر.تیبتس آن را به نام انگلیسی ترجمه نموده و اوتاف گیب در لندن چاپ کرده است با نام الفوائد فی اصول علم البحر والقواعد. و این ترجمه و تحشیه من را انجمن آثار و مفاخر فرهنگی چاپ کرده است و ممن نام دومی هم بر آن گذاشته ام تحت عنوان (دریانوردی کهن در اقیانوس هند و خلیج فارس).
در دو کتاب عقیل الخطیب و کتاب خنجی عباسی مؤلفین کتاب ها همه جا به نحو آشکاری منکر حضور تمدن و فرهنگ ایران در خلیج فارس شده اند و اقوام ایرانی را عرب خوانده و اعلام جغرافیایی فارسی را و حقایق تاریخی را احمقانه و نابخردانه تحریف کرده اند، اما در کتاب الفوائد که نسخه ی عربی آن در دانشگاه ظاهریه دمشق سوریه و به وسیله عزت حسن و ابراهیم خوری چاپ شده است. در سخن از تألیفات این ماجد آمده است (ارجوزه بر العرب والعجم فی خلیج ا/ل/ع/ر/ب/ی و بنحو آشکار در ذیل صفحه در پاورقی به شماره 1 توضیح داده اند که: «فی اصل خلیج الفارسی » یعنی این آقایان عرب استاد دوست ایران هم اعتراف کرده اند که جعل کرده اند و نام خلیج فارس را که در اصل نسخه بوده به خلیج ا/ل/ع/ر/ب/ی مجعول تحریف و تبدیل ساخته اند.
من در بهمن ماه 1368 یعنی بیست سال پیش نامه ای سرگشاده به معتبرین مسئولین فرهنگی و سیاسی کشور مراتب جعل و خبط و خیانت و گناه این مؤلفین مغرض را معروض داشتم و برای آقایان دکتر علی اکبر ولایتی وزیر امور خارجه وقت، مهندس عباس ملکی مدیر مجله سیاست خارجی دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی ، مرحوم دکتر جواد شیخ الاسلامی رئیس گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران، دکتر احسان الله اشراقی رئیس گروه تاریخ دانشگاه تهران، مرحوم استاد محمدتقی دانش پژوه ، مرحوم استاد سید محمدمحیط طباطبایی، مرحوم دکتر سید جعفر شهیدی، مرحوم دکتر عباس زریاب خویی، اقای دکتر محمدامین ریاحی، استاد ایرج افشار، آقای سید محمود بروجردی، آقای سید کاظم بجنوردی دایره المعارف بزرگ اسلامی، آقای دکتر نصرالله پورجوادی رئیس مرکز نشر دانشگاهی و دکتر احسان نراقی مشاور مدیر کل یونسکو، فرستادم. ( این نقد و این نامه در پیوست دوازدهم کتاب تاریخ مسقط و عمان و بحرین و قطر و روابط آنها با ایران از صفحه 525 تا صفحه 553 در 32 صفحه چاپ شده است، چاپ تهران، دنیای کتاب، 1370 شمسی).
دکتر احمد اقتداری
