امارات و گسترش ناتو به منطقه خلیج فارس
تاریخ:۱۳۹۰/۰۵/۰۱
منابع نزدیک ناتو:
دولت امارات گرجستان دوم در منطقه خلیج فارس
طبق تاکید منابع نزدیک به اعضای پیمان آتلانتیک شمالی در بروکسل، بیشتر دیپلمات های غرب در دولت امارات، اشاره هایی از جانب مسئولان بالارتبه دولت امارات متحده عربی مبنی بر تمایل به تحول روابط کشورشان در قبال پیمان ناتو دریافت کرده اند؛ این افراد می خواهند امتیازاتی مشابه امتیازات اعضای اصلی این پیمان به دست بیاورند.
این منابع گفتند دولت امارات از فعال ترین دولتهای چهارگانه خلیج فارس (کویت، بحرین، قطر و امارات) به حساب می آید که توافقنامه همکاری امنیتی و تبادل اطلاعات با پیمان ناتو را در پی اعلام همکاری امنیتی استانبول در سال 2004 امضا کرده است. قابل ذکر است طبق سخنان ژنرال رایمون هینولت رئیس هیات نظامی این پیمان، اقدام استانبول با هدف استحکام روابط با دولتهایی صورت گرفته که خارج از چارچوب فعالیت پیمان هستند.
این منابع به نقل از اعضای پیمان گفتند: از آنها تمایل شدیدی از جانب امارات برای ایستادن در مقابل ایران دیده می شود همانطور که گرجستان در مقابل روسیه ایستاد و افزودند مسلح شدن دولت امارات و پرداختهای میلیاردی مساله ای است که تصور امنیتی مشخصی را برای برخورد با هر وضعیتی بالا می برد.
آنها ضمن آنکه از تمایل امارات برای داشتن نیروی دفاعی قوی در مقابل ایران خبر دادند در ادامه گفتند: افرادی در فرماندهی سیاسی دولت امارات هستند که علی رغم هشدارها، تهدیدها و ارعابها، تمایل دارند از اعضای کاملا عضو پیمان ناتو باشند. با این حال اعضای پیمان ناتو عقیده دارند دولت امارات حتی با خرج ده ها میلیارد دلار قادر نیست معادله امنیتی قاطعی در صورت بروز جنگ در منطقه برای خود تشکیل دهد یا خارج از مرزهایش عملیات نظامی انجام دهد. چرا که اینکار دولت را وارد تحولات نظامی و امنیتی ناشناخته ای خواهد کرد که چه بسا برای او فاجعه امنیتی و اقتصادی به بار بیاورد.
قابل ذکر است دولت امارات به ناوگانهای آمریکایی و انگلیسی امتیازات عدیده ای بخشیده و پایگاه های نظامی و فرودگاه هایش را تحت تصرف هواپیماهای جنگی این دو دولت قرار داده؛ همچنین اجازه فعالیت یک پایگاه دریایی را به فرانسه اعطا کرده، این پایگاه اولین پایگاهی است که نیروی دریایی فرانسه در آبهای منطقه به آن دست می یابد؛ علاوه بر آن برای خرید بیش از صد و پنجاه هواپیمای جنگی فرانسوی و آمریکایی به امضای قراردادهای میلیارد دلاری دست زده و برای دستیابی و استفاده صلح آمیز! از پایگاه هسته ای نیز توافقنامه ای با ایالات متحده امضا کرده است.
منبع: صدای شیعه
تحلیل
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) طي سال هاي اخير و به ويژه پس از ۱۱ سپتامبر در شکل و ماهيت وجودي و ماموريت هاي خود شاهد تغييراتي بوده است که اين تغييرات با توجه به ترسيم استراتژي نوين اين سازمان طي ماه هاي گذشته توسط سران ناتو وارد مرحله جديدي شده است. در استراتژي نوين ناتو ورود به حوزه خليج فارس و گسترش حوزه هم پيمانان به اين منطقه مورد توجه قرار گرفته است که این امر نوعی زنگ خط برای امنیت منطقه ای جمهوری اسلامی بشمار میرود. درهمين راستا، طي ماههای گذشته امارات به عنوان اولين کشور عربي، دفتري در مرکز ناتو در بروکسل تاسيس کرد. اقدامات امارات جهت تضعیف بافت بومی منطقه و گسترش کشورهای فرصت طلب غربی به منطقه خلیج فارس ناشی از نوعی توهم قدرت می باشد که باتوجه به درآمد حاصل از فروش نفت طی سالهای گذشته بدست آورده اند و نوعی مبارزه طلبی با ایران محسوب میشود. رویکرد امارات در مقابل ایران طی سالهای گذشته در بیشتر موارد خصمانه و برعلیه جمهوری اسلامی ایران بوده است لذا گسترش ناتو توسط امارات به خلیج فارس دور از ذهن نمی باشد. این کشور در تلاش است از فرصت حضور ناتو در منطقه برای منافع ملی کشور خود بهره مند گردد و در نگاه کلان تر از هرگونه فرصت احتمالی که شاید در خلع امنیت ایران پدیدار شود بهره مند و جزایر سه گانه ایرانی را تحت سیطره(اشغال) خود درآورد.
ناتو و آمريكا از اتفاق 11 سپتامبر، نهايت بهره را ببرند و با دستاويز قرار دادن تهديدات امنيتي و تلاش براي خنثي نمودن تهديدات وارد عمل شوند. اولويت هاي اوليه ي آمريكا مقابله با پيامدهاي منفي و تنش هاي احتمالي پس از پايان جنگ سرد بود اما سياست ايالات متحده در دوران رياست جمهوري بيل كلينتون تحت تأثير برخي عوامل قرار گرفت كه به تدريج بحث گسترش را به يك ضرورت مطلق مبدل كرد. حادثه 11 سپتامبر موجب شد تا تروريسم به عنوان مهمترين و كارآمدترين ابزار مداخله جويي در نظام نابسامان جهاني و در راستاي تجديد و احياي هژموني ايالات متحده و به تعبيري نهادينه كردن يك جانبه گرايي اين كشور مورد استفاده قرار گيرد. ماهيت تهديدات امنيتي، منجر به آن گرديد كه كارگزاران ناتو، علاوه بر تأمين ثبات و امنيت حوزه ي اروپا- آتلانتيك، تأمين امنيت و ثبات حوزه هاي جغرافيايي همجوار را نيز در دستور كار اتحاديه قرار دهند از جمله موارد مخل امنيت بحران هاي منطقه اي، بي ثباتي هاي سياسي، اقتصادي، اجتماعي، تكثير سلاح هاي كشتار جمعي، تروريسم، جرائم سازمان يافته و ... مي باشد. در اين بين، منطقه اوراسيا از مناطق محوري و اصلي جهان است. منطقه مزبور بيش از هفتاد درصد انرژي جهان را درخود جاي داده است. علاوه بر منابع استراتژيك منطقه اوراسيا از گذشته ي دور به دليل اولويت ژئوليتيك آن به عنوان هارتلند مدنظر بوده است. اوراسيا به لحاظ كنترل قطب هاي قدرت چون روسيه، چين، هند و ... و بازار فروش محصولات غربي براي ناتو با محوريت آمريكا داراي ارزش زيادي است. به لحاظ آنچه ذكر گرديد. ناتو با طرح موضوع امنيت و مشخصاً تروريسم كه كشورهاي جهان را تهديد مي كند وارد عمل گرديد طرح امنيت با موضوع گسترش ناتو جلوه ي عملي يافت. ناتو در پي تسخير مناطق استراتژيك مي باشند به بهانه هاي مختلف است. ناتو و نومحافظه كاران آمريكا با طرح مسائلي چون ترويج دموكراسي، طرح خاورميانه بزرگ، تغيير رژيم ها در چارچوب انقلاب هاي مخملي كوشش مي كند بر منطقه سلطه ي كامل يابند. در تحقيق پيش رو درصدد برآمد كه حركت گسترش ناتو به شرق و تأثيرات سياست ياد شده بر امنيت ملي ج.ا.ا را بررسي نمايد. روش تحقيق با استمداد از نظريه امنيت تعاوني است. اين نظريه در چهارمين حلقه خود يعني ترويج ثبات در كشورهاي مجاور قلمرو ناتو مي باشد. در اين بين مديريت بحران به ابزارهاي عملياتي ناتو براي ترويج ثبات در خارج از حوزه سنتي ناتو مبدل گشتند. حضور نيروهاي ناتو در اطراف مرزهاي ج.ا.ايران منجمله در افغانستان، عراق، آسياي مركزي و قفقاز، منطقه خليج فارس و عضويت تركيه در ناتو و همچنين تقاضاي عضويت روسيه در ناتو، هم مرز شدن اين اتحاديه را با مرزهاي كشورمان به بار آورده است كه نهايتاً سياست گسترش ناتو بي شك تأثيرات مستقيم امنيتي بر امنيت ملي ج.ا.ايران وارد كرده است.
از طرف ديگر ما از نقاط ضعف و اختلافات درون اروپا و آمریکا استفاده کافی نمي کنيم ما بايد نقاط ضعف و قابل نفوذ را شناسايي کنيم چه در حوزه هاي اقتصادي، چه در حوزه هاي فرهنگي و سياسي و نظامی تا بتوانيم ائتلاف اروپايي ها را بشکنيم.با اين روش نفوذ به لايه هاي مختلف کشورهاي اروپايي امکان پذير خواهد بود. همچنین جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور قدرتمند منطقه بایستی رویکردی متقابل را در پیش بگیرد که به عنوان نمونه میتوان طرح گسترش پایگاههای نظامی ایران در کشورهای متحد را مطرح نمود. طرحی که در دنیای لجام گسیخته امروزی امری طبیعی بشمار میرود. سوریه – تاجیکستان – پاکستان – ترکمنستان – ارمنستان – ونزوئلا و.. برخی کشورهای دوست هستند که گسترش پاگاههای نظامی ایران در این مناطق ایران را به عنوان قدرتی فرامنطقه ای در جهان مطرح میکند و میتواند ایران را از بسیاری تهدیداتی که امروز بر علیه ما می شود دور نماید.
نویسنده : روزبه پارساپور
ماهنامه خلیج فارس و امنیت
